چند روز پیش امیر مهرانی عزیز بهم ایمیل داد و دعوت کرد ازم که تو بازی وبلاگی «کوله‌پشتی» شرکت کنم. اون ازم پرسیده بود که آیا چه چیزهایی رو از امسال با خودم می‌برم تو سال نو و در کل چی یاد گرفتم؟

جواب به این سوال کمی سخت هست و طولانی. ولی من چون دنبال بهانه‌ای بودم تا یه مطلب شخصی بنویسم تو وبلاگم، ازش استقبال می‌کنم و سعی می‌کنم تو این مطلب تا جایی که امکان داره بنویسم در جواب این سوال.

سال ۹۲ رو من می‌تونم تقسیم کنم به دو بخش: شکست‌های بزرگ کاری، پیروزی‌های بزرگ شخصی.

حدود ۲ سال هست که رویدادهای Startup Weekend در ایران برگزار می‌شن، گاهی همزمان با دنیا (رویداد Global Startup Battle) و این اتفاق خوبی هست. ایران بعد از آمریکا و انگلستان، سومین کشور از لحاظ پیشرفت تعداد رویدادهای استارتاپ‌ویکند در دنیا هست الان.

برای ۵ تا از این رویدادها در تهران، اصفهان، تبریز و ساری ازم دعوت شد که به عنوان مربی شرکت کنم و من غیر از رویداد اصفهان توی بقیشون شرکت کردم. به این امید که بتونم به کسانی که شرکت می‌کنن کمک کنم تا توی کسب‌و‌کار آیندشون موفق باشن و یا چیزی یاد بگیرن که بعدا به دردشون بخوره. از نظر خودم حضورم توی این رویدادها گاهی مفید بوده. حداقل برای چند نفر محدود. برای همین چند روز پیش توی استارتاپ‌ویکند دانشگاه تهران هم که هفتمین رویداد در تهران هست به عنوان مربی فنی شرکت کردم.

بعد از نوشتن مطلب چند روز پیشم در مورد قانون کپی‌رایت و وضعیتش تو ایران، با بازخوردهای جالبی مواجه شدم. ولی خب این واکنش‌ها به کنار، جادی عزیز در وبلاگش در مورد کپی‌رایت نوشته و پیشنهاد داده که به عنوان یک بازی وبلاگی، یک هفته در مورد کپی‌رایت مطلب بنویسیم. این پیشنهاد خیلی خوبی هست چرا که باعث می‌شه آگاهی کلی جامعه نسبت به کپی‌رایت و اهمیتش در بقای جامعه بالاتر بره.

برای همین من هم تصمیم گرفتم چند تا مطلب دیگه در مورد کپی‌رایت اینجا بنویسم. امیدوارم شما هم اینکارو توی وبلاگ‌هاتون بکنید و لینک مطلب رو در این صفحه برای من بفرستید یا اینکه توی مطلب جادی کامنت بذارید.

امروز رفتم مغازه‌ای که دیسک‌های فیلم و سریال می‌فروخت. پرسیدم سریال جدید مهران مدیری دارید؟ گفت که اصلی می‌خوای یا کپی؟ جواب دادم اصلی و اون خندید گفت اصلی می‌خوای چیکار؟ کسی اصلی نمی‌خره که! راستش رو بخواید این حرف خیلی اذیتم کرد. مدتها بود می‌خواستم یه مطلب در مورد قانون کپی‌رایت بنویسم و این اتفاق بهونه‌ای داد دستم که دیگه عقب نندازم نوشتنش رو.

قانون کپی‌رایت

اما کپی‌رایت چیه؟ توی مدخل ویکی‌پدیا مربوط به کپی‌رایت (حق تکثیر) این چند خط نوشته شده:

حق نشر، حقّ تکثیر یا کپی رایت (به انگلیسی: Copyright)، مجموعه ای از حقوق انحصاری است که به ناشر یا پدیدآورنده یک اثر اصل و منحصربه فرد تعلق می گیرد و حقوقی از قبیل نشر، تکثیر و الگوبرداری از اثر را شامل می شود. در بیشتر حوزه های قضایی، حق نشر از آغاز پدیدآمدن یک اثر به آن تعلق می گیرد و نیازی به ثبت اثر نیست. به طور خلاصه، اگر کسی اثری خلق کنه (هر چیزی که توسط کسی ابداع، اختراع، کشف یا خلق شده باشه) مالک اون اثر محسوب می‌شه (به شرط اصل بودن اثر) و اگر کسی بدون اجازه و یا بدون ذکر منبع از اثر اون استفاده کنه، صاحب اثر حق این رو به صورت قانونی داره که اون شخص رو مورد پیگرد قضایی قرار بده. البته افراد می‌تونن مالکیت فکری و معنوی آثارشون رو به دیگران منتقل کنن یا اینکه حتی خودشون به افراد اجازه آزاد و بدون نیاز به ذکر منبع از آثارشون رو بدن که در این صورت دیگه حق پیگرد قانونی ازشون گرفته می‌شه. البته قانون کپی‌رایت در کشورهای مختلف یک تاریخ انقضا هم داره که توی بیشتر کشورها حدود ۵۰ تا ۷۰ سال هست و بعد از اون آثار از حمایت قانون کپی‌رایت خارج می‌شن و وارد مالکیت عمومی می‌شن.

همایش طراحی واکنش‌گرا

همونطور که قبلا گفته بودم، اولین همایش تخصصی طراحی واکنش‌گرا (ریسپانسیو) ۱۴ آذر در تهران برگزار شد و من هم دبیر علمی این همایش بودم. روند برگزاری همایش خیلی خوب بود و خوشبختانه هم خودمون از نحوه برگزاری راضی بودیم و هم شرکت‌کننده‌ها بازخوردهای خیلی خوبی دادن به ما. جا داره از تمام حامیان این همایش هم تشکر کنم که واقعا کمکمون کردن.

البته من تو این همایش یه ارائه در مورد تایپوگرافی در وب داشتم که می‌تونید اسلایدهای ارائه رو به صورت آنلاین ببینید یا با فرمت PDF دریافت کنید.

در طی چند سال اخیر، طراحی واکنش‌گرا (Responsive Web Design) به یکی از بحث‌های داغ و مهم بین طراح‌ها و توسعه‌دهنده‌های وب تبدیل شده  و با توجه به رشد مرورگرها و گستردگی پشتیبانی از Media Query ها، این روزها خیلی مهم هست که یه طراح بتونه وب‌سایتی طراحی کنه که در بیشتر دستگاه‌ها و صفحه نمایش‌های موجود، به درستی نمایش داده بشه.

هرچند طراحی ریسپانسیو ممکنه یه موضوع ساده و سطحی به نظر بیاد، ولی اگر به اون دقت بشه، خیلی گستردست و شامل موضوعات زیادی می‌شه. برای همین تصمیم گرفتیم یه همایش برگزار کنیم تا بتونیم توش در مورد جزئیات این تکنیک طراحی وب، بیشتر صحبت کنیم و موضوعات موجود رو باز کنیم تا شروعی باشه برای همایش‌ها و گردهمایی‌های آینده. تا حالا در کشورهای دیگه چندین همایش در مورد طراحی ریسپانسیو برگزار شدن که بازخورد خوبی هم داشتن.

این همایش ۱۴ آذر ۹۲ از طرف «مدرسه استانداردهای وب» در تهران برگزار می‌شه و من هم دبیر علمی این همایش هستم. «مدرسه استدانداردهای وب» قرار هست یه مجموعه باشه که در در زمینه آموزش استانداردهای وب و طراحی اون فعالیت کنه و این همایش اولین قدم در این راهه. این مجموعه، با حمایت آکادمی مجید آنلاین و مجید علوی‌زاده عزیز شکل گرفته و من خوشحالم که می‌تونم در آینده قدم‌های بهتری در زمینه آموزش وب بردارم با کمک این دوستان.

توی همایش استانداردهای وب که ۱۸ مهرماه در تهران برگزار شد من یه ارائه در مورد «تصاویر SVG و کاربردهای آن‌ها در وب» داشتم. همچنین بعد ازظهر این همایش، یه کارگاه کوچیک برگزار شد و من در مورد ساخت اپلیکیشن‌های هایبریدی برای تلفن‌های هوشمند با Phonegap توضیحاتی دادم. همچنین همونطور که قبلا خبر داده بودم، ۲ و ۳ آبان‌ماه من یه کارگاه با همکاری آکادمی مجیدآنلاین در مورد HTML5/CSS3 داشتم که اون هم در طی ۲ روز ۷ ساعته برگزار شد. توی این کارگاه در مورد تغییرات جدید HTML5 و CSS3 و کاربردهای اون‌ها در طراحی و توسعه وب صحبت کردیم و تمرین‌هایی رو انجام دادیم. اول از همه می‌خوام تشکر کنم از تمام دوستانی که

رفع ادعا: این مقاله ترجمه‌ای از مقاله‌ی خودم به انگلیسی هست که ۲ سپتامبر در Medium منتشر کردم.

اگر مثل من یه توسعه‌دهنده یا طراح وب باشید، احتمالا شما هم تعداد زیادی از سایت‌ها و بلاگ‌های مرتبط با کارتون رو از طریق فیدخوان دنبال می‌کنید و همیشه هم دنبال ابزارها و تکنولوژی‌های جدید و جذاب هستید که تو پروژه‌های بعدی‌تون به کار ببرید.

فکر می‌کنم بیشتر اهالی تکنولوژی با توییتر آشنا باشن و اگر به طور روزانه ازش استفاده نکنن حتما گاهی برای دنبال کردن آدم‌ها و شرکت‌های مختلف بهش سر می‌زنن.

توییتر یکی از مهم‌ترین ابزارهایی هست که من به طور روزانه و فعال ازش استفاده می‌کنم. چند روز پیش آرش زاد عزیز در وبلاگش در مورد #توییتربازی نوشت و من هم فکر کردم که بد نباشه در وبلاگم مطلبی در این مورد بنویسم. توییتر در زندگی من نقش مهمی داره و راه ارتباطی من با خیلی از کسایی هست که در زندگی روزانه یا حرفه‌ای باهاشون برخورد و تعامل دارم. برای همین برام خیلی مهم هست که دسترسی من به توییتر بدون دردسر باشه و راحت بتونم کارهایی که می‌خوام رو انجام بدم.

تو این نوشته می‌خوام در مورد راه‌هایی که من باهاشون از توییتر استفاده می‌کنم توضیح بدم.

فروردین ماه در مورد برنامه‌هایی که امسال در زیگ‌زاگ‌لب داریم نوشتم، یکی ازون برنامه‌ها راه‌اندازی پروژه‌ای با محوریت زنان بود. کفشدوزک پروژه‌ای هست که ما با همین هدف هفته پیش معرفی کردیم.

کفشدوزک پروژه‌ای برای حمایت از زنان در حوزه تکنولوژی و فناوری اطلاعات هست. متاسفانه در ایران منابع و حمایت‌های لازم برای زنانی که میخوان در حوزه تکنولوژی فعالیت کنن وجود نداره و گاهی پروژه‌هایی که خانم‌ها میخوان اجرا کنن به همین دلیل با شکست مواجه می‌شن و یا با توجه به اینکه محدودیت‌های مختلفی سر راهشون وجود داره و نهادهای مختلف به درستی ازشون حمایت نمی‌کنن از ادامه کارشون دلسرد می‌شن.

طرح قبلی وبلاگم را ۲۶ مهر ۹۰ طراحی فعال کرده بودم و از آن زمان چند بار تغییرات مختلفی رویش اعمال شد تا باب میلم شود. اما چون برای طراحی آن از توییتر بوت‌سترپ (که آن موقع اینترنت را اشغال نکرده بود!) استفاده کرده بودم، و رنگ و رخی که مد نظرم بود را نداشت، تصمیم گرفتم که دوباره قالب وبلاگ را طراحی کنم ولی این بار خیلی ساده‌تر.

این شد که طی هفته اخیر، چند ساعتی را به طراحی قالب جدید که در حال مشاهده آن هستید اختصاص دادم. تصمیم گرفتم که این قالب را بسیار ساده طراحی کنم و تمام عناصر اضافی را از آن حذف کنم. برای نمونه، نوار کناری (سایدبار) دیگر در طرح وجود ندارد و لینک‌های آن به فوتر منتقل شده‌اند. حالا راحت‌تر می‌شود روی مطالب تمرکز کرد و آن‌ها را خواند.

سلام، با تاخیر سال نو مبارک :)

سال ۹۱ با تمام اتفاقات خوب و بدش تموم شد و همهٔ‌ اون اتفاقات شیرین و سختی‌های زیاد دیگه الان پشت سرمون هستن. برای همین بهتره که روی سال جدید و اهدافمون برای امسال تمرکز کنیم و فقط سعی کنیم از گذشته درس بگیریم و اشتباهات رو دوباره تکرار نکنیم.

پنجشنبه هفته گذشته اولین همایش نرم‌افزارهای موبایل و موبایل وب ایران در مرکز همایش‌های معلم در بلوار دریا برگزار شد و من هم به عنوان سخنران در این همایش حضور داشتم. ارائه من در مورد انواع وب اپلیکیشن‌های موبایل و روش‌های طراحی و ساخت اون‌ها بود. در این ارائه ۲۰ دقیقه‌ای من در مورد وب‌سایت‌های ریسپانسیو و چگونگی پیداش اون‌ها، اپلیکیشن‌های موبایل تحت وب و اپلیکیشن‌های موبایل هایبرید صحبت کردم و در مورد روش‌های ساختشون توضیح دادم. همچنین منابعی رو هم برای یادگیری و تحقیق در این زمینه‌ها معرفی کردم. می‌تونید اسلایدهای این ارائه رو به صورت آنلاین اینجا ببینید: Mobile Web Apps vs. Hybrid Apps و یا

مدتی هست که فکر می‌کنم که آیا این نوشته رو منتشر کنم یا نه. چون ممکنه بعد از خوندن این نوشته، از یه سری مسایل اشتباه برداشت بشه و یا عده‌ای از دوستان از این نوشته‌ها ناراحت بشن. اما تصمیم گرفتم که بهرحال این نوشته رو منتشر کنم بخاطر اینکه یه سری مسایل در هر صورت باید گفته بشن چون با سکوت، فقط امکان تکرار این مسایل بیشتر میشه.

بعد از راه‌اندازی سرویس باایمیل با آرش زاد عزیز، شاهد اتفاقاتی بودیم که شاید در نوع خودشون جالب بودن. آرش، من و بچه‌های خوب باایمیل ماه‌ها روی باایمیل، طراحی و برنامه‌نویسش، مدل تجاری و خیلی چیزهای دیگه کار کردیم و در نهایت تونستیم آبان امسال این سرویس رو معرفی کنیم که طبیعتا بخاطر ماهیت گروه کوچیکمون، مشکلات و نقص‌هایی از اول داشته و ما همیشه سعی کردیم که برطرفشون کنیم و در نهایت بهترین سرویسی که می‌تونیم رو به کاربران باایمیل ارایه بدیم. در این راه چیزهای زیادی یاد گرفتیم و اشتباهات زیادی هم داشتیم. ولی خب به تمام این‌ها با دید مثبت میشه نگاه کرد و امیدوار بود و تلاش کرد که در آینده این سرویس خیلی بهتر از چیزی که هست باشه. (برای اطلاعات بیشتر وبلاگ باایمیل رو مطالعه کنید.)

اما مواردی که میخوام در موردشون حرف بزنم رو در چند قسمت میگم. این نوشته طولانی هست و پیشاپیش بخاطر این موضوع عذر می‌خوام.

چندی پیش از سرویس جدیدی خبر داده بودم به نام باایمیل. باایمیل یه سرویس اطلاع رسانی به زبان فارسی هست. نحوه کارش به این صورته که شما در بخش‌های مورد علاقتون (تکنولوژی، سینما و ...) عضو می‌شید و باایمیل هر هفته یک خبرنامه شامل بهترین مطالب گرداوری شده از سراسر اینترنت رو که توسط سردبیرهای باایمیل تهیه و تنظیم شدن رو براتون ارسال میکنه.

همونطوری که قبلا گفته بودم ایده‌ی این سرویس رو آرش زاد عزیز سال گذشته مطرح کرد و باهم شروع کردیم به کار کردن روی این پروژه. وظیفه طراحی رابط کاربری و برنامه‌نویسی هسته سیستم بر عهده من بوده و سعی کردم نحوه طراحی سیستم به طوری باشه که اولا با کارهایی که قبلا انجام داده بودم متفاوت باشه و دوما، اونقدر برای کاربرا جذابیت داشته باشه که مطمئن باشند ایمیلشون رو توی سیستم غیر قابل اطمینانی ثبت نمی‌کنن.

سال‌هاست هرجا که آدرس یک وب‌سایت درج می‌شود، مشاهده می‌کنیم که در ابتدای نام دامنه آن پیشوند «.www» نوشته می‌شود. اما این پیشوند به چه معنی‌است و آیا وجود آن واقعا ضروری است؟ اگر ضروری نیست چگونه می‌توان آن را حذف کرد؟

پیشوند www کوتاه شده‌ی (Acronym) عبارت World Wide Web و به معنای «وب جهان‌گستر» است. در گذشته از این پیشوند برای مشخص‌کردن «وب سرور» در نام دامنه استفاده می‌شد. برای مثال، www.example.com به معنای وب‌سرور دامنه example.com بود که از طریق اینترنت برای مشاهده عموم قابل دسترس بود، یا برای مثال ftp.example.com یا nntp.example.com که به ترتیب برای مشخص کردن سرورهای انتقال فایل و مخابره اخبار و اطلاعات به کار می‌رفتند. Paolo Palazzi از افرادی بود که به همراه تیم برنرز لی در CERN کار می‌کرد، گفته است که استفاده از پیشوند www برای مشخص کردن وب‌سرور کاملا اتفاقی بوده و آن‌ها میخواستند صفحه خانگی وب‌سایت cern.ch را در واقع روی زیردامنه info.cern.ch راه‌اندازی کنند ولی بعدا یادشان رفته! (منبع).

هفته گذشته (۱۵ تا ۱۷ شهریور)، رویداد استارت آپ ویکند در تهران، همانطور که قبلا نوشته بودم، برگزار شد. حدود ۱۲۰ شرکت کننده به همراه ۲۵ مربی و ۹ داور در این دوره حضور پیدا کردن. شرکت کننده‌ها در قالب ۱۲ تیم شروع کردن به کار کردن روی ۱۲ تا ایده‌ی متفاوت و طی ۵۴ ساعت کار عملی، نتیجه کارشون رو روز آخر در مراسم اختتامیه برای کسب رتبه به داورها نشون دادند.

به نظر من نحوه برگزاری رخداد نسبت به اینکه اولین بار بود که در ایران برگزار میشد، خیلی کیفیت مطلوبی داشت. شرکت خاورزمین مسئول برگزاری این رخداد در ایران بود و همچنین یکی از کسانی که مسئول هماهنگی رخدادهای استارت آپ ویکند بود از ایسلند به ایران اومده بود و به طور مستقیم روی اجرا رخداد نظارت داشت. ولی تو این سه روز مشکلاتی هم وجود داشتن که این مطلب رو بیشتر برای مطرح کردن اون‌ها نوشتم.

۸ ام  ۱۵هم شهریور امسال برنامه Startup Weekend در تهران برگزار میشه و من به عنوان مربی طراحی رابط و تجربه کاربری به این رویداد دعوت شدم. با توجه به اهمیت این رویداد و کسایی که قراره در این برنامه شرکت کنن، از حضور در استارتاپ ویکند تهران واقعا خوشحالم. اما استارتاپ ویکند چی هست؟ استارتاپ ویکند یه رویداد آموزشی-تجربی هست که در کل دنیا برگزار میشه و تو این رویدادها، کسایی که میخوان یه کسب و کاری رو شروع کنن، بازاریاب‌ها، مدیران، طراح‌های گرافیک و برنامه‌نویس‌های وب و نرم‌افزار و ... دور هم جمع میشن تا به صورت چند تیم در بیان و طی ۵۴ ساعت کار در انتهای یک هفته، ایده‌ها رو به صورت پروژه در بیارن

هفته پیش دو ساعتی در استدیوی رادیو میهن بودم تا اولین برنامه‌ی آی‌پالس که مصطفی لامعی عزیز تهیه میکنه برای وب‌سایت آی‌کلاب رو ضبط کنیم. این برنامه دیروز، دوشنبه ۱۱ اردیبهشت ساعت ۱۸ از رادیو اینترنتی میهن پخش شد. در این مصاحبه صوتی یک ساعت و ۱۵ دقیقه‌ای، با مصطفی لامعی در مورد زندگی شخصیم، پروژه‌هام به خصوص ۳۱شب، روند کاریم و دیگر مسائل گپ میزنیم. امیدوارم که مطالبی که عنوان میشن در این پادکست برای شما مفید باشه. میتونید این مصاحبه رو از صفحه آی‌پالس در آی‌کلاب به صورت آنلاین گوش بدید یا فایل صوتی اون رو دانلود کنید. نکته‌ای که باید عرض کنم این هست که بعد از شنیدن این مصاحبه، ممکنه دوستانی از

بین اهالی فناوری یه رسمی هست به اسم آنباکسینگ. تو این رسم دیرینه، وقتی کسی یه گجت جدید ابتیاع می‌کنه، از مراحل آنباکس کردنش فیلم میگیره و میذاره تو اینترنت که کسانی که هنوز اون گجت رو نخریدن و میخوان که بخرن و یا علاقمند هستن بدونن محتویات جعبه اون گجت چیا هست و چطوری باز میشه ازش استفاده کنن. البته توی ایران با توجه به اینکه فروشنده‌های گجت‌ها معمولا بدون توجه به شوق و ذوق مشتری برای باز کردن دستگاه خریداری شده، از چنگ و دندان و اره برقی حتی استفاده میکنن و در طول ۱۰ ثانیه تا فیها خالدون گجت رو آن‌باکس میکنن، یه کم سخت تر هست که ویدیو آنباکسینگ تهیه کرد. ولی این دفعه من موفق شدم The New iPad